Forum prawo przyciągania - Abraham Bank

Wild_Spirit napisał(a):No właśnie z wizualizacjami mam podobnie. Są przymglone, a próby stworzenia szczegółowego obrazu mnie męczą. Cały proces robi się bardzo intelektualny, a emocje mu towarzyszące są sztuczne. Do tej pory zawsze w końcu przyciągałam to, co sobie wymyśliłam, ale raczej nie byłam zadowolona z tego, co dostałam. Dlatego teraz chcę skupić się na uczuciach i pominąć co, kto, gdzie i jak.
Dzięki!

Pewnie, że tak - te wszystkie szczegóły "gdzie, kto, jak" i tak dalej, są w ogóle nieistotne, istotne jest abyśmy na końcu czuli się tak, jak to sobie wymyśliliśmy. A więc: jeśli wymyślę sobie, że chcę odczuwać spokój wewnętrzny, zadowolenie z siebie i z wyników mojej pracy, radość z otrzymywanego wynagrodzenia - to wystarczy że poczuję to już teraz, a w rezultacie wyląduję tak, że będę to wszystko odczuwała w realu. A w jakich okolicznościach, w jakiej firmie... czy to ma aż takie znaczenie? Dajmy wolną rękę wszechświatowi, niech przynosi to, co dla nas najlepsze.
Ja miałam w tej kwestii ułatwione zadanie, bo... po prostu nie miałam zielonego pojęcia czego ja tak naprawdę chcę: gdzie chcę pracować, co robić, NIC A NIC, po prostu byłam niezadowolona z obecnej pracy i już, i tyle. Chciałam w nowej pracy czuć się dobrze i chciałam zarabiać tyle, aby móc być spokojna o przyszłość i po prostu mieć kasę na wszystko. Plus, parę duperelków typu "słoneczko na twarzy", takie tam szczególiki. I spełniło się wszystko (no, prawie - niektóre rzeczy są jeszcze w toku, wciąż np. nie osiągnęłam pełni szczęścia "finansowego", a zatem nadal chwilami marudzę bo chciałabym więcej i więcej, szybciej itd... ale wszystko inne już się pospełniało a więc i to ostatnie jest tylko kwestią czasu.
Chociaż muszę powiedzieć, że w tym moim spełnionym zamówieniu było parę konkretów - np. występował w nim konkretny człowiek, i to się spełniło co do joty, w sensie że ta konkretna osoba rzeczywiście wzięła udział w realizacji a jej rola była taka, jak sobie wymyśliłam. A zatem - można i tak Zresztą to nie pierwszy raz gdy jakąś konkretną osobę przyciągnęłam do swojego życia.

Generalnie myślę sobie tak: DUŻE, BARDZO DUŻE ZAMÓWIENIA typu: "bogactwo" albo "sukces zawodowy" albo "sława" czy co tam nam do głowy przyjdzie, takie duże zamówienia najlepiej przyciągać nie mając konkretnego obrazu w głowie. Nie precyzując co to ma być. Bo gdy pojawia się konkretny obraz (np.: "za 10 lat chcę być właścicielem linii lotniczej WizzAir!!") no to już baaardzo zawężamy pole działania naszej PŚ i to może być trudne do osiągnięcia. Nie mówiąc o blokadach które powstaną po drodze, gdy np. będziemy się bali że termin się zbliża nieubłaganie a my nadal nie jesteśmy ani o krok do przodu w realizacji A jeżeli będziemy sobie myśleć tylko o tym, jak chcemy się CZUĆ w związku z realizacją tegoż zamówienia... to możliwości jest 100000 i ono ma szansę spełnić się bardzo szybko.

No to podobnie, bo ja obecnie też nie mam pojęcia, co bym chciała robić. Nie wiem, jak niektórzy ludzie to robią, że wiedzą takie rzeczy. Dwie branże są mi bliskie, ale to nie jest nic na śmierć i życie. A na konkretne firmy w ogóle się nie upieram, bo skąd mam wiedzieć, jak mi w nich będzie? Dopóki nie posiedzę tam miesiąc, nie będę wiedzieć. Czasem krążą jakieś opinie, ale to jednak... tylko opinie
Raz szukając pracy stwierdziłam, że "najważniejsze, żeby ludzie byli mili i kulturalni". I byli wręcz cudowni. Nie poznałam tam ani jednej osoby, o której mogłabym powiedzieć coś złego, ale... robota była tak nudna i nierozwijająca, że aż nie mam słów. No i tak to się właśnie kończy, gdy się skupiam na szczegółach

Ale z tyłu głowy cały czas mam mój wiek i moje wymagania. A z różnych stron słyszę, że w tym wieku nie mogę absolutnie wymagać, że poznam faceta bez zobowiązań wolnego i normalnego. A ja nie potrafię odpuścić.

To cytat z innego wątku, ale skłonił mnie do pisania Kochani, przestańcie sobie sami kłaść kłody pod nogi. Ja należę tutaj chyba do tzw. " seniorek" i wcale mi to nie przeszkadza , ale do rzeczy. Pod koniec zeszłego roku straciłam pracę, w ktòrej się okrutnie męczyłam psychicznie, a zostawałam tam chyba z wygody Jednak przyszedł czas na zmiany. Byłam świadoma sytuacji na rynku pracy i oczywiście swojego wieku Moi najbliżsi ròwnież mi powtarzali (opròcz mojej starszej siostry Jogada pozdrawiam Cię ), że w tym wieku ciężko będzie coś znaleźć . Ja jednak nie uległam tym sugestiom. Po przeanalizowaniu moich możliwości i rynku pracy, wybrałam sobie firmę, w ktòrej chciałabym pracować. Zgłosiłam swoją kandydaturę na trzy stanowiska i zabrałam się do nauki. Byłam na rozmowach kwalifikacyjnych sprawdzających wiedzę merytoryczną i nie tylko, przekonywałam komisję jaka jestem za.....ta i czekałam. Dodam jeszcze, że na każde z tych stanowisk kandydowało po kilkanaście osòb .
Od dwòch miesięcy pracuję i cały czas jestem zachwycona swoją pracą W tym samym czasie do firmy przyjęli opròcz mnie dwie młode osoby ( z innych rekrutacji ):/jedna 6 lat doświadczenia w danej dziedzinie, druga chyba dwanaście i ja najstarsza -samouk Ani przez chwilę nie pozwoliłam sobie wmòwić, że wiek może być przeszkodą.
To działa tak samo w każdej dziedzinie naszego życia. Trzeba sobie określić cel i dążyć do niego z pozytywnym nastawieniem. Spokojnie robić swoje i nie szukać nieistniejących przeszkòd, a te, ktòre jednak pojawią się na drodze trzeba ominąć i dalej dążyć do celu
Wracając do cytatu, kawa_z_mlekiem życzę powodzenia Zobacz, skoro Ty jesteś w takim wieku babeczką bez zobowiązań, to niby dlaczego nie ma być takiego faceta na świecie?

Gratuluję mnie powstrzymuje od zmiany właśnie świadomość ile mam lat i mózg już nie ten ble ble ble skutecznie podtrzymywany przez otoczenie w pracy ( no przecież nie mlodniejesz z każdym rokiem ,już ponad połowa życia za tobą itp.) ..ale chyba coś się we mnie przelamalo teraz i zaczynam wierzyć że nie ważne ile mam lat zawsze mogę podążyć swoją nową drogą ...zupełnie inną od obecnej

Zdecydowana, traktuję Twój wpis jako dobry znak dla siebie ^^
Mam pytanie do wszystkich, którzy dokonali dużych zmian w swoim życiu. Czy przed manifestacją doświadczaliście czegoś z tej listy:
- złość, irytacja bez szczególnego powodu,
- zmiana upodobań,
- nowi znajomi + konflikty ze starymi,
- szczęśliwe sploty okoliczności,
- pechowe sploty okoliczności,
- obojętność na sprawy, które były ważne,
- znudzenie wszystkim dookoła,
- lęki nie związane z niczym szczególnym,
- nagłe, bardzo klarowne poczucie pewności, że wszystko idzie w dobrym kierunku,
- upierdliwe przeziębienie,
- nagła zmiana nawyków (dotyczących np. odżywiania, stylu życia)?

Hmm jako, że od 25 marca jestem szczęśliwą posiadaczką aparatu ortodontycznego, który był dla mnie naprawdę ogromną manifestacją, bo naprawdę długi czas nie potrafiłam sobie na niego przyzwolić (przyzwolić w sensie "odpuścić"), a przed tym z tej listy co podałaś miałam:
- złość, irytacja bez szczególnego powodu,
- konflikty ze starymi,
- szczęśliwe sploty okoliczności,
- pechowe sploty okoliczności,
- obojętność na sprawy, które były ważne,
- znudzenie wszystkim dookoła,
- lęki nie związane z niczym szczególnym,
- nagłe, bardzo klarowne poczucie pewności, że wszystko idzie w dobrym kierunku,
- upierdliwe przeziębienie


Sama nie wiem, czy to miało jakiś związek z manifestacją mojego marzenia

Zauważyłem jedna rzecz. Kiedy przestałem przejmować się pieniędzmi zaczęły napływać.
Wystarczy ,że mam jakiś punkt zaczepienia np. ostatnią 10zł i nie czuje się biedny a czuje sie bogaty bo przecież jest ta 10 i zadaje sobie pytanie jak może być jeszcze lepiej skoro już jest dobrze, albo jak wydam na przyjemność to Wszechświat mi to zwraca.
W ten sposób nieźle rozkręciłem finanse i dzieją sie fajne rzeczy.Oczywiście rozkręcam dalej bez ciśnienia
Przestałem już próbować przyciągać na siłe bogactwo bo widzę ze nie łatwo jest dokonać takiego skoku natomiast powoli wzrastać jest znacznie łatwiej.
Bawie sie ta energią pieniędzy i to jak moge ją jeszcze bardziej rozkrecić.

Teraz dostrzegam jak jednak miałem wcześneij poczucie braku pieniędzy i jak je blokowałem.

Moja wizja PP coraz bardziej pokrywa sie z naukami Hicksów, najwazniejsze jest dobre samopoczucie ale takie prawdziwe i nie zamartwianie sie a nie trzeba jakiś wielkich technik, w pewnym momencie wszystko już samo sie dzieje.

moze ktos z Was da mi sparcie?
otoz od pewnego czasu w moim biznesie nastapily zmiany. najpierw myslalam ze to komplikacje na niekorzysc, ale wykrowalam zmiane na duzo lepsza, jednakze tylko czasowo. tak czy siak jestem wdzieczna za ta zmiane:) osoba ktora do mnie przyszla zgodnie z umowa miala byc chwilowo i tak jest. bylam tego swiadoma. jej sytuacja nie pozwala na dalsza prace u mnie co bylo wiadomo od poczatku. przyznam szczerze ze nie mialam parcia na szukanie nowej osoby ( a powinnam) bo czulam w tym ciezkosc , jakies zniechecenie. w glebi duszy wiedzialam ze sytuacja sie sama rozwiaze, dalam w koncu zadanie wrzechswiatowi pozwolilam sobie puscic stery i plynac z pradem a nie pod prad.dodam ze brak nowej osoby bedzie znaczylo dla mnie prace od rana do wieczora w fimie,przez 6 dni w tygodniu , a to mi sie absolutnie nie widzi szczegolnie w wakcje.co jak co, ale odkad znam pp staram sie dbac o bycie szczeliwa,spelniona i wolna i zamierzam to osiagnac
nie chce pierwszej lepszej osoby, ale takiej ktora bedzie mi totalnie odpowiadala.
dodam ze caly czas staram sie kontrolowac mysli, dbac o dobre sapomoczucie. cakiem mi niezle idzie podswiadomie wiem ze ulozy sie ta jak chce.
no ale dzisiaj dopadl mnie totalny dol bo sprawy sie jeszcze bardziej skomplikowaly. chce mi sie doslownie plakac.
moje pytanie do Black. czy mam pozwolic sobie na placz i totalnie ujscie emocji? czy moze postarac sie dalej szukac dobrych mysli,emocji, wibracji???? nie wiem co w tej sytuacji lepsze dzisiaj zglupilam totalnie

koniczynka napisał(a):no ale dzisiaj dopadl mnie totalny dol bo sprawy sie jeszcze bardziej skomplikowaly. chce mi sie doslownie plakac.
moje pytanie do Black. czy mam pozwolic sobie na placz i totalnie ujscie emocji? czy moze postarac sie dalej szukac dobrych mysli,emocji, wibracji???? nie wiem co w tej sytuacji lepsze dzisiaj zglupilam totalnie

Masz ochotę się wypłakać? Płacz!
Wyrzucenie z siebie emocji jest oczyszczeniem się z nich. W tym przypadku ze smutku. Kiedy oczyścisz się z przykrych emocji, Twoje wibracje skoczą na wyższy poziom, bo pozbędziesz się tego, co Ci ciążyło, poczujesz się lżejsza. Tak działa płacz
Nie bójmy się dawać ujścia smutkowi. Człowiek jest jak sinusoida i to jest normalne. Najważniejsze by na co dzień i za często nie czuć się źle, bo wtedy te emocje przenikają do naszego życia i nie czujemy się w nim szczęśliwi, przyciągamy więcej sytuacji powodujących to uczucie. Błędne koło. Jednak chwilowa zła emocja nie zaszkodzi nikomu, kiedy ktoś OGÓLNIE w życiu jest szczęśliwy. Jak ktoś cały czas uważa, że jego życie jest bez sensu, że nic mu się nie układa, że wszyscy mają lepiej, kiedy zauważa u innych dobre strony, a u siebie nic, kiedy zazdrości, kiedy jest wiecznie sfrustrowany, znudzony, bez chęci do życia, wówczas całe jego życie jest takie.
Ale w Twoim przypadku płacz Ci jak najbardziej pomoże Jak to Mania Pawlakowa mówiła: "Płacz, płacz, na zdrowie!"

Dziekuje Black!
nie zdazylam poplakac tylko troche posmucic sie . przyjechal maz i jakos sytuacje odwrocil w zart dajac tym samym do zrozumienia ze tragedii nie ma i od razu zrobilo mi sie lepiej. co ma byc to bedzie tragedii nie ma.
z tym placzem to sie balam ze jak dopuszcze do siebie te wibracje na niskim poziomie to oddale sie od swojego pragnienia jakim jest bycie wolna w wakacje i cieszenie sie na maxa sloneczkiem, trawka, przyroda, wolnoscia, beztroska, dziecmi