Forum prawo przyciągania - Abraham Bank

[Sibeal]

A propos jeszcze przyciągania partnera i wizualizacji, ja słyszałam kiedyś, że najlepiej jest wizualizować z punktu widzenia......właśnie tego PARTNERA. Czyli ani nie z punktu widzenia obserwatora, ani też z naszego własnego. Czyli, że wyobrażamy sobie, że jesteśmy tym facetem/tą dziewczyną i jak to nam jest dobrze być z taką osobą jak my

Dość ciekawa kwestia. Ktoś znalazł podobne informacje, próbował na sobie? Jestem bardzo ciekawa czy to rzeczywiście przynosi jakieś efekty.

[xlavender]

.

[Scarlett]

Nie wizualizowałabym raczej z punktu widzenia partnera, bo moim zdaniem wyszłoby tak samo jak wizualizowanie od boku - czyli, że tak naprawdę możesz przyciągnąć obojętnie kogo zamiast siebie samej. Dlatego robi się wszystko z własnej perspektywy. Ja już to świetnie opanowałam

[Lassiter69]

Łoł! ja też się pierwszy raz spotykam z tym, aby wizualizować z perspektywy partnera którego chcemy przyciągnąć. Oczywiście nie skazuję tego sposobu na niepowodzenie, ale wydaje się się co najmniej dziwny. Choć może zaszła pomyłka i może chodziło o to, że ten partner którego chcemy przyciągnąć sam ma się starać o nas i adorować.

[FractalWarrior]

Jakby nie było to ja sobie nie wyobrażam wizualizować z perspektywy partnerki że sie całuje/przytulam sam do siebie... że tak brzydko i dosadnie powiem, wydaje mi sie to strasznie pedalskie
Choć podobno kobiety nie mają na ogół takich odczuć, jak to jest ?? Prawda to że kobiecie hetero może się podobać inna kobieta i nie musi to świadczyć o innej orientacji ?

[Sibeal]

A propos jeszcze przyciągania partnera i wizualizacji, ja słyszałam kiedyś, że najlepiej jest wizualizować z punktu widzenia......właśnie tego PARTNERA. Czyli ani nie z punktu widzenia obserwatora, ani też z naszego własnego. Czyli, że wyobrażamy sobie, że jesteśmy tym facetem/tą dziewczyną i jak to nam jest dobrze być z taką osobą jak my

Hm.. Ja się nigdy nie spotkałam z czymś takim i dla mnie to dość dziwne i nie wywołuje u mnie pozytywnych emocji. Tak jakbyśmy chcieli komuś "wejść" w głowę. Dla mnie to trochę za bardzo narusza tą strefę drugiego człowieka + dziwnie mi byłoby widzieć siebie jako nie Ja tylko traktować siebie jak "obcego" człowieka

Zgodzę się, że to podchodzi pod naruszanie czyjejś strefy. Ale pytam z ciekawości, bo jeszcze o czymś takim nie czytałam. A dobrze byłoby wiedzieć o co w tym chodzi i czy w ogóle ktoś tego próbował.

Scarlett- ja podobnie jak Ty wizualizowałam wszystko z perspektywy obserwatora. Od zawsze, odkąd pamiętam, a jestem niepoprawną marzycielką i wizualizuję sobie tysiące różnych rzeczy i scenariuszy od dziecka. A teraz muszę się tego uczyć na nowo tak, aby móc robić to z perspektywy pierwszej osoby. Co wcale nie jest łatwe. Nawet jak gram sobie w różne gry komputerowe czy konsolowe, zawsze wolę perspektywę trzeciej osoby (TPP). Ale nie ma co narzekać, trzeba trenować.

[Scarlett]

Jakby nie było to ja sobie nie wyobrażam wizualizować z perspektywy partnerki że sie całuje/przytulam sam do siebie... że tak brzydko i dosadnie powiem, wydaje mi sie to strasznie pedalskie

No dziwne to, faktycznie
No i chyba nie można w takiej wizualizacji w pełni oddać uczuć, co jest przecież kluczem. Wiem, że trzeba kochać siebie, ale nie kochać... w takim sposób Czy nawet się podniecić. Nie, nie... Ja zostaję przy wizualizacji ze swojej perspektywy

[Scarlett]

Scarlett- ja podobnie jak Ty wizualizowałam wszystko z perspektywy obserwatora. Od zawsze, odkąd pamiętam, a jestem niepoprawną marzycielką i wizualizuję sobie tysiące różnych rzeczy i scenariuszy od dziecka. A teraz muszę się tego uczyć na nowo tak, aby móc robić to z perspektywy pierwszej osoby. Co wcale nie jest łatwe. Nawet jak gram sobie w różne gry komputerowe czy konsolowe, zawsze wolę perspektywę trzeciej osoby (TPP). Ale nie ma co narzekać, trzeba trenować.

W innym wątku była dyskusja na ten temat, bo się okazało, że ja i parę innych osób wizualizowaliśmy z perspektywy widza Też niektórzy nie mogli się nadziwić: ale jak to możliwe?!
Od tamtej pory zaczęłam uczyć się wizualizacji ze swojej perspektywy i na początku było mi dziwnie i trudno, ale nauczyłam się. Teraz już łatwo idzie Moją główną motywacją było to, że niemal w każdym przypadku przyciągnęłam moje pragnienia do innych osób. I ktoś pisał, że też się zabawił w taką dobrą wróżkę
Także trening czyni mistrza, bez wątpienia

[Sibeal]

Scarlett- ja podobnie jak Ty wizualizowałam wszystko z perspektywy obserwatora. Od zawsze, odkąd pamiętam, a jestem niepoprawną marzycielką i wizualizuję sobie tysiące różnych rzeczy i scenariuszy od dziecka. A teraz muszę się tego uczyć na nowo tak, aby móc robić to z perspektywy pierwszej osoby. Co wcale nie jest łatwe. Nawet jak gram sobie w różne gry komputerowe czy konsolowe, zawsze wolę perspektywę trzeciej osoby (TPP). Ale nie ma co narzekać, trzeba trenować.

W innym wątku była dyskusja na ten temat, bo się okazało, że ja i parę innych osób wizualizowaliśmy z perspektywy widza Też niektórzy nie mogli się nadziwić: ale jak to możliwe?!
Od tamtej pory zaczęłam uczyć się wizualizacji ze swojej perspektywy i na początku było mi dziwnie i trudno, ale nauczyłam się. Teraz już łatwo idzie Moją główną motywacją było to, że niemal w każdym przypadku przyciągnęłam moje pragnienia do innych osób. I ktoś pisał, że też się zabawił w taką dobrą wróżkę
Także trening czyni mistrza, bez wątpienia

Czytałam wątek, stąd wiem o tych rozterkach. I dobrze, że przeczytałam, bo od razu mogłam się poprawić. A tak nadal robiłabym to źle. Tylko, że to trudne.

[Scarlett]

Nie Trudność masz w głowie Jak się jej pozbędziesz to wszystko jest łatwe, serio Kwestia wiary